Gratis
CasseCouilles is een puberende band. Dat betekent: vrolijkheid, kracht, groei… – maar eigenlijk voornamelijk: puisten, gênante schaduwsnorretjes, twijfel en onzekerheid. Willen ze een radiohit of is het een aanzet tot een rockopera? Proberen ze een gevoelige snaar te raken, of nemen ze de luisteraar in de maling met gespeelde sentimentaliteit en aanstekelijke deuntjes… Je weet niet goed wat je hoort. Alsof Metejoor in een existentiële crisis is beland, als vluchtpoging aan het brassen is geslagen, en na de vierde nacht zonder slaap in de studio is gedoken. Alsof het geheime kind van Spinvis en Natalie met dit album beide ouders tevreden wil houden en tegelijk een soort ode aan Frank Zappa wil brengen. Alsof Kapitein Winokio in de foute drugs is blijven hangen.
Zoals de meeste pubers, gelooft CasseCouilles dat tegengestelden samenhangen: je kan niet iets sappigs maken wat ook niet een beetje fout is, geen ontwapenend staaltje zelfspot zonder luidruchtige kitsch en geen schoonheid zonder er in te spuwen.
